حمید عباسی بافقی؛ فرحناز آیتی زاده تفتی؛ محمد رضا صادقیان شاهی؛ محسن وکیل زاده
چکیده
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اثر شیوه‌های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی است. نمونۀ آماری 80 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر شهرستان بشرویه با میانگین سنی 0/9±14 سال بودند که به تعداد برابر به‌صورت تصادفی به چهار گروه 20 نفری (تمرین بدنی، تصویرسازی سنتی، پتلپ و ...
بیشتر
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقایسۀ اثر شیوه‌های متفاوت تمرین ذهنی و بدنی بر عملکرد حرکتی دختران و پسران بود.روش پژوهش: پژوهش حاضر به‌صورت نیمه‌تجربی است. نمونۀ آماری 80 نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر شهرستان بشرویه با میانگین سنی 0/9±14 سال بودند که به تعداد برابر به‌صورت تصادفی به چهار گروه 20 نفری (تمرین بدنی، تصویرسازی سنتی، پتلپ و کنترل) تقسیم شدند. آزمودنی‌ها در پیش‌آزمون شرکت کرده و سپس به مدت شش هفته تمرین کردند. پس از تمرینات، در آزمون اکتساب شرکت کردند. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یکراهه، روش تحلیل واریانس دوراهه با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبیLSD استفاده شد. سطح معنا‌داری 0/05 در نظر گرفته شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد بین دختران و پسران با توجه به شیوه‌های متفاوت تمرین، در عملکرد حرکتی تفاوت معنا‌داری وجود دارد. عملکرد هر دو جنس فقط در گروه‌های تمرین بدنی و پتلپ افزایش معنا‌داری پیدا کرد. همچنین میزان عملکرد در دختران و در پسران در گروه پتلپ نسبت به سایر گروه‌های تمرینی به‌طور معنا‌داری بهتر بود. علاوه‌بر این، پسران در گروه پتلپ نسبت به دختران عملکرد بهتری از خود نشان دادند.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش اهمیت و ضرورت توجه به شیوه‌های تمرین بدنی و پتلپ در بهبود عملکرد حرکتی دانش‌آموزان با توجه به جنسیت آنها را مطرح می‌کند. همچنین با قرار دادن تصویرسازی ذهنی پتلپ در برنامه‌ریزی تمرینی به‌خصوص پسران می‌توان افزایش عملکرد آنها را انتظار داشت.
